ما در این صفحه از استاده قصد داریم به آموزش کابل کشی شبکه و بررسی اصول کابل کشی شبکه بپردازیم. همچنین در ادامه مطلب انواع تجهیزات کابل کشی شبکه معرفی خواهد شد. از شما عزیزان دعوت میشود تا در ادامهی مطلب همراه ما باشید.
حتما بخوانید: برقکار سیار و معرفی برقکار شبانه روزی 24 ساعته
آموزش تصویری کابل کشی شبکه
آموزش مرحله به مرحله نحوه کابل کشی شبکه به شرح زیر میباشد:
نصب پریزهای شبکه
پس از اتمام کار داکت کشی نوبت به سیم کشی شبکه میرسد. در اولین مرحله از آموزش کابل کشی شبکه نیاز است پریزهای شبکه نصب شود. داخل پریز شبکه را بررسی کنید و سپس این قطعه را در جایگاه مخصوص آن در پریز شبکه قرار دهید. محل نصب پریزهای شبکه را طبق نقشه موجود نشانه گذاری کنید.
توجه کنید که پریزها را هم بالا و هم پایین داکت میتوانید نصب کنید. به طوری که سوکت آر جی 45 حتما در دسترس باشد. درصورتی که میخواهید سوراخ کاری پریز شبکه را روی سنگ یا سرامیک انجام دهید بهتر است درز بین دو سنگ یا سرامیک سوراخ مورد نظر را ایجاد کنید که عملیات راحتتر انجام شود. پریز را در محل قرار داده و محل پیچهای آن را نشانه گذاری کنید.
برای نصب پریز روی سنگ یا سرامیک میتوانید از چسب دوطرفه استفاده کنید. این چسبها معمولا داخل کاور پریز وجود دارند. در صورت تمایل به نصب پریز با پیچ، پیچ و رول پلاک هم در کاور پریز وجود دارد. در محل نصب پریز برای عبور کابل شبکه باید با استفاده از دریل یک سوراخ روی داکت ایجاد نمایید.
نصب پیچ و رول پلاک
در مرحله بعدی از آموزش کابل کشی شبکه در صورت تمایل به استفاده از پیچ و رول پلاک عملیات سوراخ کاری محلهای نشانه گذاری شده را انجام دهید. در صورت تمایل به استفاده از چسب دوطرفه نیز آنها را در محل مشخص بچسبانید. پریزها معمولا دارای بستی برای محکم کردن کابل در درون پریز هستند.
عملیات کابل کشی
برای کابل کشی محل ابتدا متراژ تقریبی کابل مورد نیاز را اندازه بگیرید. پیشنهاد میشود متراژ را در محل اندازهگیری روی داکت یادداشت کنید تا برای محاسبه متراژ کابل مورد نیاز بعدی از آن استفاده کنید. دقت نمایید که به متراژ کابل اندازهگیری شده برای ورود کابل به پریز بیست سانتی متر اضافه کنید. برای ورود کابل به داخل رک در صورتی که نود نزدیک رک باشد، یک متر و نیم و در صورت دور بودن از آن، سه متر به متراژ کابل اضافه کنید.
لازم به ذکر است متراژ کابل مورد نیاز در نقشه شبکه نیز اندازهگیری شده است. اکنون باید کابل را با اندازه محاسبه شده برش بزنید. روی تمام کابلهای موجود در بازار طبق استاندارد مشخصات کابل از جمله متراژ آن چاپ میشود. متراژ معمولا در فاصله یک متری روی کابل چاپ شده است. با استفاده از این مشخصه میتوانید مقدار کابل مورد نیاز را مشخص کرده و برش بزنید.
ابتدا سر کابل را کمی خم کرده و آن را از سوراخ زیر پریز شبکه عبور دهید. سپس روکش سر کابل را برداشته و 8 سیم رنگی آن را به کیستون متصل کنید. روکش سر کابل را با کمک استریپر جدا کنید. 4 زوج سیم در کابل قرار دارد. آنها را جدا کنید. داخل کیستون پریز شبکه رنگها مربوط به استاندارد A و B مشخص شده است.
بر اساس همان ترکیب رنگی سیمها را متصل کنید. در هر کیستون ممکن است ترکیب رنگها متفاوت باشد. دقت کنید که روی کیستونها معمولا سیم سفید نارنجی را با زمینه سفید و شماره نارنجی، و سیم نارنجی را با زمینه نارنجی و شماره سفید نمایش میدهند. سیمها را بر اساس ترکیب رنگها در کیستون موجود وصل نمایید.
در مرحله بعدی از آموزش کابل کشی شبکه پس از قرار دادن سیمها در کیستون آنها را با استفاده از آچار پانچ، پانچ کنید. دقت نمایید که قسمت مربوط به کاتر آچار به سمت بیرون باشد تا مقدار اضافی سیم قطع شود.
بر اساس ترکیب رنگی کیستون سیمهای طرف دیگر را هم متصل کنید. سپس بست کمری محکم کردن کابل را ببندید. اکنون درپوش پریز را روی آن نصب کنید. در داکت زیر پریز 20 سانتی متر کابل اضافه را جمع کنید. در اندازهگیری متراژ این مقدار را به اندازه محاسبه شده اضافه کرده بودید. به این علت که اگر پریز شبکه یا کیستون نیاز به تعویض داشت، مقداری کابل اضافه داشته باشید. سپس مسیر کابل در داکت را تنظیم کرده و به داخل رک ببرید.
دقت کنید که روی کابل حتما برچسب شماره نود را با بست کمری نصب کرده و اضافه بست را قطع کنید. در محل پریز هم شماره نود را برچسب بزنید. کابل را جمع کرده و در داخل رک قرار دهید. کابل کشی بقیه نودها را هم به همین ترتیب انجام دهید. پس از کابل کشی نود دیگر برای خارج نشدن کابلها از داکت در فواصل مناسب از یک نگهدارنده موقت مانند بست کمری استفاده کنید. بهتر است بستها را محکم نکنید چون در انتهای کار روکش داکت را از زیر آن عبور خواهید داد.
حتما بخوانید: سیم کشی و برق کشی ساختمان (دستمزد و قرارداد)
در مرحله آخر از آموزش کابل کشی شبکه نیاز است پس از قرار دادن روکش آن را محکم کنید. روکش داکت را به گونهای قرار دهید که درزهای برش خورده داکت پوشش داده شود. در صورت لزوم پوشش داکت را هم برش زده و در محل مناسب قرار دهید.
نکته مهمی که در آموزش کابل کشی شبکه در نظر گرفته میشود این است که توصیه میشود برای زیبایی بیشتر و تمیزی کار، روی پوشش داکت برشهای کوتاه زده نشود بلکه در محل زاویهها روی پوشش داکت برش کوچکی زده، روکش را خم کرده و روی داکت قرار دهید تا کل روکش یک تکه باشد. اکنون آموزش کابل کشی شبکه به پایان رسیده است و تنها میبایست این مراحل را تکرار نمایید.
شما میتوانید کابل کشی شبکه ساختمان را به متخصص ماهر و باتجربه نیز بسپارید.
استاندارد کابل کشی شبکه
پیش از آموزش کابل کشی شبکه نیاز است تمامی مراحل انتخاب برند مناسب و نوع کابل شبکه، تهیه نقشه دقیق و صحیح کابل کشی و… را به خوبی پشت سر گذاشته باشید که با رعایت اصول و استاندارد کابل کشی شبکه بتوانید شبکهای با طول عمر بالا و عملکرد خوب را راه اندازی نمایید. به طور کلی استاندارد سیم کشی شبکه به دو گروه زیر تقسیمبندی میشود:
- استاندارد کابل کشی شبکه TIA/EIA که کاربرد بسیاری دارد و بیشتر در کشورهای آمریکای شمالی استفاده میشود. طبق استاندارد کابل کشی شبکه TIA/ELA سیستم مورد نظر به تعداد بخش سادهتر تقسیمبندی شده است که به بررسی آنها میپردازیم:
- سیستم کابل کشی به صورت کلی
- توپولوژی مورد نیاز
- میزان طول کابلهای استفاده شده
- مدل کانکتورها
- کیفیت تجهیزات جانبی سیستم
- ترتیب و نحوه وصل شدن پینهای واقع در قسمت داخلی کابل شبکه LAN
- استاندارد کابل کشی شبکه ISO/IEC 11801 اغلب در کشورهای اروپایی کاربرد دارد.
اما استانداردهای کابل شبکه LAN به چه صورت است؟
تجهیزات مورد نیاز برای کابل کشی شبکه
پس از آموزش سیم کشی شبکه خوب است به معرفی تجهیزات مورد نیاز برای اجرای آن بپردازیم. به طور کلی تجهیزات مورد نیاز برای کابل کشی شبکه به دو دسته زیر تقسیمبندی میشود:
- تجهیزات فعال یا Active شبکه
- تجهیزات غیرفعال یا Passive شبکه
تجهیزات فعال شبکه به تجهیزاتی اطلاق میشود که فعالیت الکترونیکی در درون آنها انجام میگردد. مهمترین تجهیزات فعال شبکه شامل موارد زیر میباشد:
- سوئیچ
- روتر
- صاعقهگیر
- سرور
- فایروال
- کارت شبکه یا NIC
- کارت شبکه بی سیم یا WLAN یا WIFI
- تجهیزات بی سیم لیزری
- آنتن
- Media Converter
- Access Point
اما تجهیزات غیرفعال شبکه به تجهیزاتی اطلاق میشود که قابل برنامه ریزی نمیباشند و برخلاف تجهیزات فعال شبکه قادر نیستند اطلاعات مبادله شده در شبکه را تغییر دهند. مهمترین تجهیزات غیرفعال شبکه شامل موارد زیر میباشد:
- کابل شبکه مسی
- رک
- سوکت کابل مسی
- فیبر نوری
- کیستون یا Keystone
- پریز شبکه
- داکت
- ترانک
- کانکتور
- Patch Cord
- Patch Panel
بهترین روش کابل کشی شبکه
برای آنکه بتوانید بهترین روش کابل کشی شبکه را پیادهسازی نمایید، نیاز است به چند نکته مهم و اصولی توجه داشته باشید. این نکات شامل موارد زیر میباشد:
- توصیه میشود حداکثر فاصله میان نودهای شبکه تا رک 90 متر باشد.
- اگر محل مورد نظر نویز دارد، میتوانید از کابلهای شیلددار و یا کابلهای فویلدار کمک بگیرید.
- تنها از کابلهای شبکه اورجینالی که تست فلوک آنها موفقیتآمیز بوده است، استفاده نمایید.
- پیشنهاد میشود از لامپ مهتابی در دیتاسنتر جهت پیشگیری از تولید نویز استفاده نفرمایید.
- Patch Panel برای سازماندهی و مرتب کردن کابلهای درون رک میتواند انتخاب مناسبی باشد.
- هنگامی که کابلهای شبکه و برق در کنار یکدیگر قرار گرفته اند، استفاده از داکت یا ترانک میتواند باعث جداسازی دو کابل با پارتیشن به خصوص گردد.
- توصیه میشود بخش ابتدایی و انتهایی کابلها را نشانهگذاری نمایید تا فراهم کردن نقشه شبکه راحتتر انجام شود.
انواع کابل کشی شبکه
انواع کابل کشی شبکه عبارت هستند از:
- کابل کشی شبکه افقی یا Horizontal Cabling
در این نوع سیم کشی شبکه که کابلها حداکثر 90 متر فاصله دارند؛ تجهیزات به طرف پریزهای شبکه اتاق کاربران، کابل کشی میگردد. شایان ذکر است کابل کشی انجام شده بین تجهیزات در اتاق تجهیزات از نوع سیم کشی شبکه افقی شمرده میشود. سیم کشی بین Patch Panel تا پریز کنار کاربر نیز به عنوان نمونهای از کابل کشی شبکه افقی در نظر گرفته میشود.
- کابل کشی شبکه پایهای (Backbone ) یا عمودی (Vertical)
در این نوع سیم کشی شبکه اتصالات بین اتاقهای تجهیزات برقرار میگردد. کابل کشی میان ساختمانها نیز از نوع کابل کشی پایهای میباشد. در سیم کشی شبکه عمودی کابلها میتوانند با توجه به نوع و امکانات اتصال حداکثر فاصله 90 متری را داشته باشند.
سیم کشی بین سوئیچهای اصلی هر طبقه از ساختمان به عنوان نمونهای از کابل کشی شبکه پایهای در نظر گرفته میشود.
نظرات